شهرداری الیگودرز

 

شهری که دارای هفتصد سال قدمت تاریخی و به روایتی شهر گیو و گودرز و قلعه های باستانی است . اگر چه آثار قلاع معروف آن از بین رفته ، لیکن هنوز کهنسالانش از قلعه هایی همچون قلاع تیرانی ، قلاع موسی ، قلاع کاظم آباد در آن یاد می کنند .

سیلوی شصت ساله اش ، نخستین سیلوی لرستان ، که توسط آلمانی ها بنا گردیده همچنان پابرجاست . وجود کارخانه های متعدد آرد در این شهر حکایت از رونق کشاورزی و حاصلخیزی خاکش دارد . به نقل از کتاب ایران و بابر ( اثر ویلیام آرسکین) ترجمه ذبیح الله منصوری ، در عصر صوفیان دارای خانقاه بوده است ، طبق اسناد مکتوب خرید و فروش های منطقه ، موجود در کتابخانه مرحوم حاج محمد نظری ، الیگودرز در گذشته ای نه چندان دور به صورت قریه ای به نامهای ده تیرانی ، ده محمد رضا ، ده ورزندان و ده مجیان بوده است . پس چنین به نظر می رسد که مردم این منطقه زندگی روستایی و عشایری داشته اند وجود ساختمان هایی با قدمت بیش از دویست سال ، موید این نظریه است که سابقه شهر نشینی در الیگودرز ، از 300 سال تجاوز نمی کند ؛ هر چند که آثار مکشوفه مفرغی در تپه های باستانی برخی روستاهای الیگودرز نشان از قدمت دیرینه این منطقه دارد .