آموزه‌های عملی از ماه مبارک رمضان در بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى

خودسازى هم این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه کند؛ عیوب خود را با روشنى و دقّت ببیند و سعى در برطرف کردن آنها داشته باشد.

آنچه که‏ من به مردم عزیزمان  عرض مى‏کنم، این است که بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است. اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه کند؛ عیوب خود را با روشنى و دقّت ببیند و سعى در برطرف کردن آنها داشته باشد. این از عهده خود ما برمى‏آید و این تکلیفى بر دوش ماست.
به مردم عرض مى‏کنم: به هم رحم کنید تا خداى متعال به شما رحم کند. کسانى که دستشان باز است، دست تعدّى به سمت منافع و مصالح دیگران دراز نکنند. کسانى که زرنگى و هوش و امکانات و قدرت و مسئولیت و توانایی هاى گوناگون فردى و اجتماعى دارند، از این تواناییها در راه تعدّى به دیگران استفاده نکنند. خود را بنده خدا بدانیم؛ در مقابل بقیه بندگان خدا، خود را موظّف به همراهى، احسان، نیکى و رعایت انصاف بدانیم؛ آن‏گاه باران رحمت و فضل خدا بر سر ما خواهد بارید؛ ما را شستشو خواهد داد و برکات خود را بر ما نازل خواهد کرد. البته این وظیفه همه است؛ ولى کسانى که در جامعه تمکّن و قدرت و مقام و ثروت و نفوذ کلمه‏اى در میان مردم دارند، بیش از دیگران در مقابل این بار سنگین – بار خودسازى و محدود کردن قواى خود از تجاوز به دیگران – مسئولند.

فرازی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى ‏در خطبه‏هاى نماز عید سعید فطر۲۵/ ۹ /۱۳۸۰

دلم از همه که میگیرد؛ مُجیر را باز می کنم،

” سُبحانَکَ یا اللهُ،تَعالَیتَ یا رَحمنُ، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر “

کم کم، معصیت هایم از ذهنم عبور می کند…

دانه های مروارید اشک هایم را به نخ می کشم،

وقتی به صد و یکی رسید نخ را گره میزنم،

شروع می کنم: استغفرالله ربی و اتوب علیه…

اما مگر معصیت های من با یک دور تسبیح پاک می شود؟

تو نگاهم کردی، گناه کردم!

گفتی توبه کن، نکردم!

گفته بودی ” شما را نیافریدم مگر برای عبادت ” اما من…

اما تو باز هم روزی ام را نبریدی!!!

خندیدم و شکر نگفتم،

سالم بودم و سجده نکردم،

اما بعد از هر قطره اشک شکایت کردم

باز نگاهم کردی و خندیدی…

ناشکرتر از من نیافریدی، نه؟

” سُبحانَکَ یا سَیِّدی، یا مَولی، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر “

ای مولای من! معصیت هایم بسیار است.

اما تو آن بخشنده ی مهربانی!

یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لَه یا حَبیبَ مَن لا حبیبَ لَه

جز خودت چه کسی رفیقم خواهد شد؟

من که جز تو کسی را ندارم!

اگر تو هم نبخشی به چه کسی پناه ببرم؟

…حلول ماه مبارک رمضان مبارک باد…